検索キーワード： ナレーター "Michal Breitenwald" すべてのカテゴリー

Jak mogli czuc sie Polacy w czasach, kiedy na mapach Europy Polski nie bylo juz od bardzo wielu lat? Mozemy dzisiaj próbowac sobie wyobrazic poczucie niemocy wobec zaborców, uczucie wstydu, hanby, bezsilnosci, zawodu czy rozczarowania. Jednak zyc trzeba bylo dalej, dlatego ludnosc nadal urzadzala tytulowe uroczystosci. Na jednej z nich, w podkrakowskich Bronowicach, dochodzi do niezwyklego spotkania z zaproszonymi przez panstwa mlodych dla zartu duchami. Spotkanie to mialo byc wezwaniem do podjecia dzialan wobec zaborcy.

Czwarta czesc slynnego cyklu powiesciowego. Poznajemy nowe, czesto zaskakujace cechy postaci wczesniej juz znanych. Proust w dalszym ciagu podejmuje próbe zdefiniowania milosci i jej przyczyn. Autor jak zawsze mistrzowsko kresli opisy zachowan, a przede wszystkim stanów ducha swoich bohaterów. Nierzadko sa one zabarwione duza doza poczucia humoru, co czyni dzielo, znacznie przystepniejszym w odbiorze.

Rodzina Jondrette, złożona z ojca, matki, dwóch nastoletnich córek Eponiny i Anzelmy oraz dwunastoletniego Gavroche’a żyje w paryskiej ruderze. Ich sąsiadem jest Mariusz Pontmercy. Narrator cofa się w czasie, by opisać dzieciństwo Mariusza: wychowywał go dziadek, zajadły rojalista, nienawidzący rewolucji i Napoleona. Uniemożliwiał on chłopcu kontakt z ojcem, pułkownikiem napoleońskim. Mariusz dowiaduje się, że jego ojciec, nie mogąc się z nim spotykać, wielokrotnie obserwował syna podczas nabożeństw w kościele, ukrywając się za filarem.

Któregoś dnia w prowansalskim miasteczku Digne zjawia się wypuszczony z więzienia Jean Valjean. Jedyną osobą, która przyjmuje go przychylnie, jest biskup. Valjean ucieka w nocy, kradnąc zastawę stołową. Zostaje zatrzymany przez policję, biskup jednak zapewnia, że sam podarował mu srebra. Po odejściu policjantów stwierdza, że w ten sposób wykupił duszę Valjeana od sił zła i oddał Bogu. Były więzień postanawia zmienić swoje życie.

"Uwieziona" to piata czesc cyklu "W poszukiwaniu straconego czasu" Marcela Prousta. Zarazem pierwsza, która ukazala sie po smierci autora. Jest to studium zwiazku z kobieta ,a takze rozwazanie zawilosci relacji damsko - meskich, damsko - damskich i mesko - meskich.

Czy w kazdym z nas drzemie prawdziwe zlo? Gdzie leza granice ludzkiego okrucienstwa? Autobiograficzna powiesc Josepha Conrada o jego podrózy do Kongo, która doczekala sie dwóch adaptacji filmowych. Prosta z pozoru fabula staje sie tlem do ukazania prawdziwego oblicza kolonializmu przelomu XIX i XX wiek, w którym nie chodzilo o niesienie przyslowiowego kaganka oswiaty ludom Afryki, lecz o ich wyzysk i zniewolenie.

Wchodzaca w sklad monumentalnego cyklu "Komedia ludzka" powiesc o mlodym poecie z prowincji, który przybywa do Paryza i od wewnatrz poznaje srodowisko literatów i dziennikarzy. Okazuje sie, ze w tym bezwzglednym swiatku cynizm, interesownosc i smak wladzy nad konsumentami sztuki to najwyzsze wartosci. Z poczatku pelen wiary w moc pióra Lucjan Chardon de Rubempré stopniowo traci zludzenia i sam ulega obowiazujacym tutaj regulom.

Zbiór felietonów i reportazy publikowanych m.in. na lamach: "Gazety Wyborczej", "Dekady Literackiej", czy paryskiej "Kultury" w latach 1994 - 2003. Teksty sa niezwykle róznorodne tematycznie, od spraw lekkich po powazne: problemy spoleczne, historyczne, obyczajowe kulturowe. Autor ma doskonaly zmysl obserwacji, wnikliwie analizuje ludzkie zachowania. Za sprawa doskonalego poczucia humoru, umiejetnosci zachowania dystansu do samego siebie i wartkiego jezyka Kalinin równie czesto wprowadza czytelnika w doskonaly nastrój, co melancholijna zadume.

Ostatnie dzielo pisarza wydane za jego zycia. Jest to dowcipna, erudycyjna rozprawa o gatunkach pisarstwa, które ma swój poczatek w potrzebie podzielenia sie z innymi swoimi przezyciami. Na tom skladaja sie krótkie teksty, poswiecone sztuce pisania reportazy. Autor skupia sie na uwagach na temat jezyka, fonetyki. Analizuje proces slowotwórczy i przywoluje jezyk polskiej emigracji, podkresla wage humoru i jego intelektualny aspekt. W tekstach znajdziemy zarówno refleksje historyczna, jak i merytoryczna, stylistyczna i etyczna. Na uwage zasluguje konsekwentna, przystepna narracja, która nie spowalnia tempa calosci.

Wchodzaca w sklad monumentalnego cyklu "Komedia ludzka" powiesc o mlodym poecie z prowincji, który przybywa do Paryza i od wewnatrz poznaje srodowisko literatów i dziennikarzy. Okazuje sie, ze w tym bezwzglednym swiatku cynizm, interesownosc i smak wladzy nad konsumentami sztuki to najwyzsze wartosci. Z poczatku pelen wiary w moc pióra Lucjan Chardon de Rubempré stopniowo traci zludzenia i sam ulega obowiazujacym tutaj regulom. Ostatnia ostoja uczciwosci jest jego przyjaciel prowadzacy drukarnie w rodzinnym Angoulême.

Byl prorokiem i osoba swieta, a zarazem grymasnym i dokuczliwym starcem. Gdyby przyszedl na swiat dwa tysiace lat wczesniej, jego nauki przeksztalcilyby sie w religie, która nazwano by bezgwaltem (ahimsa) i niesprzeciwianiem sie zlu, mestwem i poszukiwaniem Prawdy, czyli Boga.

Jeden z najpiekniejszych romansów historycznych w literaturze polskiej. Tytulowa bohaterka, wiodla spokojne zycie szlachcianki u boku swego duzo starszego meza, szambelana - Anastazego Walewskiego. Trzymala sie z dala od dworskich rozrywek. Wszystko zmienilo sie, gdy pewnego dnia wyjechala, by powitac cesarza Francuzów - Napoleona. Ze strony wladcy byla to milosc od pierwszego wejrzenia, ona dlugo opierala sie jego urokowi. Ostatecznie pare polaczylo gorace uczucie i nawiazali dlugoletni romans. Idealne polaczenie faktów historycznych z literacka fikcja.

Zbiór felietonów poruszajacych temat zachowan Polaków na emigracji. Wzbudzil tak olbrzymie kontrowersje, ze gdy autor wydal "Kundlizm" w Rzymie w 1974 roku, kilka czasopism emigracyjnych na znak protestu zerwalo z nim wspólprace. Bo "kundlizmem" nazwal Wankowicz nasza ceche narodowa, stanowiaca przeciwienstwo godnosci i szlachetnosci. Niniejsze teksty publicystyczne to bowiem nie tylko obserwacja emigranckiego zycia w obcym kraju - to zarliwa i otwarta krytyka rodaków, próbujacych na skróty, na cudzej krzywdzie zbudowac wlasne szczescie.

Nostalgiczna podróz w czasie. Autor powraca pamiecia w rodzinne strony, by opisac nieistniejacy swiat kresowych dworów: litewskie Nowotrzeby i bialoruskie Kaluzyce. Z duza pieczolowitoscia odtwarza wyglad budynków, sprzetów, a takze zwyczaje i potrawy. Wspomina dzieciece zabawy i ludzi, których wtedy spotkal.

Reportaz Melchiora Wankowicza, opisujacy jego podróz po Prusach Wschodnich i splyw kajakiem "Kuwaka". Towarzyszka w tej wyprawie jest czternastoletnia córka autora. Jest to niezwykle barwny opis przygód i rozmów, które pisarz odbyl w drodze. Tekst ma równiez charakter polityczno - historyczny.

Mistrz reportazu tym razem o zaleznosciach w jakie uwiklany jest nasz kraj. Poglady gloszone przez Wankowicza byly wówczas bardzo niepopularne. Napisal on, ze "chociaz Polska nalezy kulturowo do Zachodu, geopolitycznie jest uzalezniona od Wschodu". To w takim kontekscie umiejscawia on Polske w tytulowym klubie trzeciego miejsca. Utwór powstal podczas pobytu w Stanach Zjednoczonych i wydano go w 1949 nakladem Instytutu Literackiego w Paryzu.

Stanislawa Ignacego Witkiewicza - filozofa, prozaika, poete, dramaturga, malarza i fotografa zapewne zna kazdy. Prawdopodobnie kazdy tez doskonale wie o jego eksperymentach ze srodkami psychoaktywnymi. "Narkotyki" uwaza sie za jeden z najbardziej interesujacych opisów wplywu kilku z nich (m.in. morfiny, peyotlu, kokainy, eteru, alkoholu i nikotyny) na percepcje i funkcjonowanie organizmu. I oto przed Panstwem zapiski artysty we wspanialej interpretacji Michala Breitenwalda. Witkacy dzieli sie w nich osobistymi przezyciami, jakich doswiadczal po zazyciu kazdego ze specyfików. Co zastanawiajace, w swojej rozprawie pokusil sie tez o akcenty dydaktyczne i moralizatorskie. Dzielo ze wszech miar wyjatkowe!

kontrowersyjna jak sam Capote.

Lawrence Grobel nie zawaha sie przed zadnym pytaniem: o milosc, literature, fascynacje zbrodnia. Rozmowy, które odbywaly sie w ciagu ostatnich dwóch lat zycia pisarza ujawniaja wiele szczególów i anegdot dotyczacych Capote’a, a takze osób z którymi sie stykal: Jackie Kennedy, Marilyn Monroe, Tennessee Williamsa, Elizabeth Taylor i wielu innych.

W tej szyderczej tragikomedii milosnej Witkacy poddaje mistrzowskiej analizie zmienne stany umyslu i sprzeczne odruchy wynikajace z perwersyjnej psychopatologii, bedacej podlozem dzialan wszystkich jego postaci. Atanazy Bazakbal - dosc atrakcyjny 28-latek, aplikant adwokacki, zakochal sie po raz pierwszy w Zosi. Nieznajomosc tego uczucia wyzwolila w nim koncepcje "programowej" zdrady. Zdradza wiec ukochana z Hela Bertz - bardzo piekna dziewczyna zydowskiego pochodzenia. Zdrade traktuje, jak doswiadczenie metafizyczne, które wzmocni jego uczucia.

Glównym bohaterem powiesci jest Genezyp, zdrowy, przystojny i dobrze sytuowany mlodzieniec. Poznajemy go u progu uzyskania dojrzalosci w kazdej sferze zycia. Doswiadcza milosci w najrozmaitszych odmianach: cyniczno-zmyslowej (ksiezna), homoseksualnej (Tengier), masochistycznej (Persy), sentymentalnej (Eliza). Kiedy umiera ojciec Gezypa staje sie on glowa rodziny.