یکی از راه‌های آشنایی با دنیایی که در اون زندگی میکنیم سفر ه، هر چقدر هم که تکنولوژی و فضای مجازی و دنیای مجازی یا همون متاورس پیشرفت کنه بازم این چیزا جای سفر رو نمیگیره، حداقل از دید من

سفر میتونه به ما کمک کنه با آدم‌ها و فرهنگ ها آشنا بشیم، زیبایی های طبیعت و دست سازه های افراد و اقوام معاصر یا پیش از خودمون رو ببینیم و خیلی موارد و مطالب دیگه که جهان بینی ما رو وسیع تر و کامل تر میکنه.

و خب چیزی که معمولا از هر سفری باقی میمونه خاطره هاست، همین و بس...

آخرین سال قرن ۱۴ هجری قمری یعنی سال ۱۴۰۰ هم آخرین نفس های خودش رو داره میکشه و تمام...

و ما شاید آدم های خوش شانسی باشیم که تغییر این یک قرن و ورود به قرنی دیگر روی میبینیم.

تو این سال و تو این قرن و ... توی زندگیمون چه ها کردیم و شاید نکردیم...

گاهی بد نیست با خودمون خلوت کنیم و به گذشته ها و رویداد ها و اتفاقات گذشته فکر کنیم، و تو این اپیزود ما این کار رو برای خودمون انجام دادیم.

آخرین سه شنبه سال ۱۴۰۰ و آخرین چهارشنبه سوری قرن ۱۴ هجری قمری، دلنوشته ای از شیما رو میشنویم به اسم آینه آبی که یادی کردم از خاطره‌ای از چهارشنبه سوری سالیان گذشته