Ik las deze maand The Left Hand of Darkness van Ursula K. Le Guin en goot mijn bespiegelingen voor u in de Vierde Lezing. Eentje waar ik bovengemiddeld veel plezier aan heb beleefd. Het boek is een pareltje uit de sciencefiction en in die wereld kan eigenlijk gewoon bijna alles (alleszins veel meer dan in onze wereld momenteel).

Het begin van de lezing is meteen ook een einde. Een einde aan de intimidatie, aan de roep om verantwoording. Een maand lang zoek ik naarstig naar bestaansrecht voor het gekozen boek. Wat maakt het boeiend? Voor wie? En enkel nu, of nog ver in de toekomst? Is het actueel maar ook tijdloos, boeiend maar ook grappig, onverwacht maar begrijpelijk... Op het einde van de maand zit mijn trechter vol met argumentatie om die strenge directrice (die ik dus stiekem zelf ben natuurlijk) van antwoord te voorzien. Tegen dan ben ik zo zeker van mijn zaak dat de intimidatie snel verdampt. Als ik dan nog iets voel bij de titel ‘De verantwoording’ is het misschien een soort haast. Ik weet ondertussen wel zeker dat het verantwoord is, dus laat mij passeren, ik heb belangrijkere dingen te doen. Ik heb een lezing te schrijven!

Noem het arrogantie of enthousiasme, het is allemaal de schuld van Ursula K. Le Guin, de auteur van The Left Hand of Darkness, ons boek van de maand. Geef uzelf een maand met Le Guin, en u bent zo overtuigd van haar genie dat een verantwoording als een overbodige luxe voelt. Rijk en raar, zo omschrijft een van haar collega’s haar werk. En hij doet dat met het grootst mogelijke ontzag. Rijk en raar, maar ook boeiend, prikkelend, actueel, tijdloos, grappig, onverwacht maar begrijpelijk. Een door en door verantwoorde keuze dus.

Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.